Ustad bələdçinin əziz xatirəsinə... + Foto Yan 25, 2023 | 11:37 / Mühüm hadisələr

İnsanda qüdrətli söz, fikir  sahiblərinin bir növ “məskəni”, məbədi təəssüratını yaradan Nizami Gəncəvi adına Milli Azərbaycan Ədəbiyyatı Muzeyi onilliklər boyu bu ədəbiyyat ocağında çalışmış insanların da formal olaraq sadəcə iş yeri sayılmamışdır. Hələ keçən əsrin ortalarında Nizami muzeyinin ekspozisiyasında, fondunda, elmi tədqiqat şöbələrində ədəbi-elmi yaradıcılıq şövqü ilə çalışmış elə ziyalılarımız olub ki, bu məbədə öz doğma evləri məhəbbətilə yanaşıblar. Nə uğurlu qismətdir ki, Nizami muzeyinin  indiki orta çağ nəsli vaxtilə muzeyin quruculuğunda, inkişafında böyük xidmətləri olmuş Gülçöhrə Rəhimova, Rasimə Məlikova, Səmayə Mövlayeva, Svetlana Mahmudova, Sədaqət Hüseynova və digər unudulmaz şəxslərin həm özünü tanımış, həm də zəngin iş təcrübələrindən bəhrələnə bilmişlər. Həmin fədakar muzey qurucularının bəziləri bu gün müasirimiz olsalar da (onlara uzun ömür diləyirik) çox təəssüf ki, əksəriyyəti artıq haqq dünyasına qovuşub.

Ötən günlərdə Nizami muzeyi daha bir  qocaman əməkdaşını böyük kədərlə əbədiyyət mənzilinə yola saldı. Nizami muzeyində neçə nəsil izahatçıların püxtələşməsində böyük əməyi olmuş  Fatma xanım Əliyeva yanvar ayının 20-də, 87 yaşında dünyaya gözlərini yumdu.

Ömrünün altmış ildən artıq bir parçasını Nizami muzeyinin geniş zallarında izahat aparmağa, elmi yaradıcılığa həsr etmiş Fatma xanım, səmimi, insansevər davranışı, şirin, maraqlı söhbətləri, ibrətamiz kəlamları ilə muzeydə hər kəsə əziz insan idi. Onun Bəxtiyar Vahabzadə, Əli Sultanlı, Abbas Zamanov, Cümşüd Muradov və digər elm, sənət adamları haqqında yaddaşından süzülüb gələn söhbətlərini hamımız maraqla dinləyərdik. Xüsusilə, 1950-ci illərin sonlarında Bakı Dövlət Universitetini yenicə bitirmiş gənc bir qız ikən Nizami muzeyində işə başlaması tarixçəsini tez-tez nağıl edərdi: “Mən 1955-ci ildə məktəbi bitirib sənədlərimi universitetin filologiya fakültəsinə təqdim etmişdim. İlk imtahanım ədəbiyyatdan idi. Biletimin ikinci sualı Süleyman Sani Axundovun “Qaraca qız” hekayəsi haqqında idi. İmtahanı götürən akademik Həmid Araslı “Qızım sən mənə bu hekayəyə oxucu münasibətini bildir” dedi. Mən cavabında : “Həmid müəllim, əgər mən həyatımın bir gününü Qaraca qız xarakterində olsam, özümü xoşbəxt hiss edərəm” – dedim. Bu cavabım Həmid müəllimi çox təsirləndirdi. O, dedi: “Qızım, gedə bilərsən. Sənə əla qiymət verdim”. Universiteti bitirdikdən sonra muzeyə işə düzəlmək üçün müraciət etdim. O illərdə akademik Həmid Araslı muzeyin direktoru idi. Onun otağına daxil olanda Həmid müəllim keçmiş tələbəsini tez tanıdı və mehribanlıqla qarşıladı. Beləcə, mən bu görkəmli alimin muzeyə rəhbərlik etdiyi dövrdən başlayaraq ekspozisiya zallarında saysız-hesabsız izahatlar aparmağa başladım”.

Mənim Nizami muzeyində işə başladığım 1990-cı illərdə zəngin həyat təcrübəsinə, erudisiyasına, özünəməxsus mehriban münasibətinə heyran qaldığım bələdçilərdən biri də Fatma xanım Əliyeva idi. Xatirimdədir  ki, biz gənclərin yanında onun tez-tez dilə gətirdiyi özünəməxsus ibrətamiz fikirləri var idi. Lakin bunlardan birini həm də onun həyat kredosu hesab edərdim: “Yadı əzizləyərlər ki, doğmalaşsın”. Ailə üzvləri arasında da, ömrünün böyük bir hissəsini bağladığı Nizami muzeyinin çalışanları içərisində də unudulmaz Fatma xanım məhz bu dünyabaxışı ilə doğmalıq, birgəlik, istilik mühiti yarada bilmişdi. Məhz o, onillərlə çalışdığı izahatçılar şöbəsinin bütün əməkdaşlarının doğum günlərini, telefon nömrələrini öz dəftərçəsinə nizamla qeyd edər, şad günlərdə yaşından asılı olmayaraq mütləq hər birimizə zəng vurub təbriklərini çatdırardı. Təsadüfi deyil ki, Nizami muzeyini də çox vaxt “ata ocağı” adlandırardı.

Yola saldığımız günlərdə Fatma xanım Əliyevanın sevimli “ata ocağından” onlarla insan onun anım məclisini ziyarət etdi.

Beləcə, milli ədəbiyyatın, sənətin ecazkar məbədi sayılan Nizami muzeyi qoynunda uzun illər çalışmış ziyalı insanların da məhəbbətlə “ata ocağı” ismini verdiyi bir məkana çevrilib. Bu məkan yarandığı əsrdən bu günədək çox ədəbiyyat vurğunlarını özünə bağladı, yetişdirdi, ustalaşdırdı və bu günədək də bu funksiyanı yerinə yetirir.

Xatirəsi qəlbimizdən silinməyəcək ustad bələdçi Fatma xanım Əliyevanın da həmin əbədiyyət karvanında xüsusi yeri vardır.

Ruhunuz şad olsun!

© Bütün hüquqlar qorunur. Xəbərlərdən istifadə edərkən www.nizamimuseum.az saytına istinad zəruridir.

Video
Faydalı linklər
Facebook