Hər nitqi bir əsər
Okt 21, 2020 | 13:37 / Yeni nəşrlər
Bu günlər bizə bir vaxt əlçatmaz möcüzə kimi gəlirdi. Bir zamanlar bu günə şahid olmaq naminə hər birimiz çox şeyi qurban verməyə hazır idik.
Bir vaxtlar rişxəndlə "Lazım bəs haçan gələcək?" deyənlər heç olmazsa ürəklərində özlərini qınasınlar.
Nə heyif ki, yüzlərlə, minlərlə insanımız bu məsud günləri görmədən, gözlərdən sevinc yaşları gətirən bu qələbə xəbərlərini eşitmədən dünyadan yurd həsrəti ilə getdi.
Azərbaycan Prezidenti danışır. Bakıdan danışır. Və Türkiyənin aparıcı televiziya kanallarının hamısı o çıxışı canlı yayımla verir.
Azərbaycanla bərabər, bütün Türkiyə görür, Türkiyə və Azərbaycan televiziyalarına bu günlər ermənilər bəlkə bizdən də çox baxırlar, onlar da hər biri üçün gözdağı olan bu çıxışı dinləyirlər.
Prezident İlham Əliyev Azərbaycan Ordusunun zəfərindən bəhs edir, oktyabrın 17-də Azərbaycanın yenidən bərpa olunmuş dövlət müstəqilliyinin 29 yaşının bayram edilməsinə bir gün qalmış işğal altında olan neçə kəndimizin, sonrakı azadetmələr üçün açar şəhərlərdən hesab edilən Füzulinin artıq düşməndən təmizləndiyini xəbər verir.
Prezident ekrandadır və zahirən dövlət başçılarının rəsmi üslubu üçün səciyyəvi olmayan bir tərzdə danışır, xalqın, milyonların ürəyində əks-səda oyadan elə sözlər deyir ki, o kəlmələrin hər biri ürəklərdən tikan çıxarır.
30 ilə yaxın bir müddətdə ürəkləri kəsilməz ağrısı ilə deşən qara tikanları!
Prezident danışır və onu dinləyən hər vətənpərvər azərbaycanlı elə zənn edir sanki danışan o özüdür, bu söylənənlər onun öz ürəyindən gəlir, öz düşüncəsindən qopur. Heç vaxt millətin səsi ilə rəhbərinin səsi bunca həmahəng, millətin ürəyi ilə rəhbərinin ürəyi bunca həmnəbz olmayıb.
Hər bir azərbaycanlının Prezidenti olmağın həqiqəti elə bu imiş!
Bütöv xalqın şairanə söz olaraq deyil, elə gerçəkdə möhkəm sıxılmış bir yumruğa çevrilməsi elə bu deməkmiş!
Prezident danışır və işğalçı Ermənistana, cinayətkar rejimin cılız başçısına, erməniliyə meydan oxuyur: "Qarabağ Ermənistandır" deyən Ermənistanın baş naziri, nə oldu, indi demirsən "Qarabağ Ermənistandır"?! Gəl Füzuliyə, sən orada bizim torpağımızı istismar edirdin. Gəl Cəbrayıla, gəl Hadruta, gəl azad edilmiş başqa yerlərə, de ki, "Qarabağ Ermənistandır". Oturmusan orada - İrəvanda, oradan bəyanatlar verirsən, dünya liderlərinin zəhləsini tökürsən, adam qalmayıb ki, telefonla zəng etməyəsən.
Niyə demirsən "Qarabağ Ermənistandır"?! Qorxursan, qorxacaqsan! Bəs Azərbaycan xalqını təhqir edəndə, "Qarabağ Ermənistandır və nöqtə" deyəndə niyə elə cəsarətli idin? Kimə güvənirdin? Kimə arxalanırdın? Bilmirdinmi ki, gün gələcək, bu əməllərə görə cavab verəcəksən?! Bu gün gəlibdir və gəlir".
Prezident İlham Əliyev haçan kürsüdə olubsa, hansı mövzuda danışıbsa, həmişə nitqi parlaq olub, ifadə etdiyi həqiqətlərlə, fikirlərinin məntiqi ardıcıllığı, sözlərin, ifadələrin dəqiq seçimi ilə dinləyəni cəlb və heyran edib.
Eyni dərəcədə sərbəst danışdığı üç dilin üçündə də eyni səviyyədə - həm azərbaycanca, həm ingiliscə, həm rusca. Lakin Prezident İlham Əliyevin 2020-ci il sentyabrın 27-dən - ermənilərin özlərinə xas quldur və terrorçu xisləti ilə Azərbaycana bütün cəbhə boyu növbəti hücuma keçəndən, bunun ardınca şanlı ordumuzun əks həmləylə bir-birinin ardınca qələbələr çalmasıyla müşayiət edilən zəfər marafonunun başlanmasından sonrakı hər çıxışı, hər müsahibəsi, hər müraciəti özü-özlüyündə tarixi bir hadisə, siyasi nitq mədəniyyətinin qızıl səhifələri sayılmalıdır.
Təbii, bunun ilk səbəbi odur ki, bu günlərin özləri, müasir tariximizin bu parçası bütövlükdə həm müstəqillik illərimizin, həm də bir xalq olaraq bütöv tariximizin müstəsna hissəsidir.
Azərbaycan zəfərli azadlıq müharibəsi aparır, Milli Ordumuz Qarabağ cəbhəsində elə şücaət göstərir, elə qəhrəmanlıq tarixi yazır ki, bunlar zaman ötdükcə filmlərə, kitablara, şeirlərə, dastanlara, nəğmələrə çevriləcək, bu rəşadət hekayətləri ilə yeni nəsillərə vətənsevərlik dərsləri veriləcək.
Bizim nəsil bəxtiyardır ki, erməni tilsiminin küllü küf edildiyi, hər gün yeni-yeni torpaqlarımızın mənhus yağılardan təmizləndiyi qələbə sevincli səadətli günlərə şahid olur.
Bu günlərin hər biri ömrümüzə, taleyimizə yazılır.
Doğrudur, bu günlərin içərisində oktyabrın 11-i və 17-si gecələri kimi Gəncəyə, dinc əhaliyə açılan raket atəşlərindən sonra savaş bölgəsindən çox uzaqda yerləşən Nizami yurdunda şirin yuxudaykən həyatını itirən günahsız insanların, məsum körpələrin, neçə məhəllənin, evlərin dağıntısı sorağını alaraq səhəri dirigözlü, qəlbimiz qan ağlaya-ağlaya açdığımız, acılar yaşadığımız kədərli saatlar da var.
Lakin neyləməli, bəxtimiz belə gətirib, bizə düşmənin də ən mənfuru nəsib olub. XIX yüzilin sonlarından etibarən bütün dünyada terrora rəvac verən qorxunc qüvvə kimi tanınan erməniçilik indi bəşər əleyhinə həmin cinayətkarlığını dövlət səviyyəsində həyata keçirməkdədir.
Lakin biz xoşbəxtik ki, artıq qarı düşmənin varlığına lərzə salınıb, müzəffər Milli Ordumuzun əsgəri Ağdamın, Cəbrayılın, Füzulinin, Xocavəndin, Ağdərənin, Tərtərin artıq yenidən özümüzə qaytarılmış kəndlərində, qəsəbələrində qalib kimi addımlayır, sərhəd məntəqələri bərpa edilir, istiqlalımızın timsalı üçrəngli bayrağımız çoxdan onun yolunu gözləyən torpaqlarımızda dalğalanmağa başlayır, 27 ildən sonra ilk dəfə bu yerlərin sükutunu insanda bir başqa riqqət oyadan azan sədaları dağıdır.
Çoxdan, lap çoxdan xiffətini çəkdiyimiz qələbə xəbərlərinin hər gün daha yenisini eşidərək qürrələnirik, qəhərlənirik.
Biz xoşbəxtik, lakin Prezident İlham Əliev bizdən ikiqat, üçqat xoşbəxtdir.
Axı bütün bu zəfərlərin hamısının altındakı ilk imza onunkudur!
Axı hər zaman həsrətlə umulmuş bu böyük günlərə gətirib çıxaran qələbələr yolunun Memarı, Baş Sərkərdəsi odur!
Necə, hansı titanik səylər bahasına buna nail olub, - bu, ayrı bir hekayətdir və üzdə olan təfərrüatları - il-il ölkəmizi zənginləşdirməsi və gücləndirməsi, ordumuzu mükəmməlləşdirməsi, qüvvətləndirməsi və müasirləşdirməsi, dünyada Azərbaycanın nüfuzunu artırması kimi gerçəklər gözümüzün önündə, hamımıza bəlli. Amma bilmədiyimiz çox ayrıntılar var ki, zamanı yetişdikcə onlardan da agah olacağıq və İlham Əliyev qələbəsinin möhtəşəmliyi haqqında təsəvvürlərimiz o vaxt daha da dolğunlaşacaq.
Xalqının tarixinə qurucu kimi daxil olmaq, əlbəttə ki, səadətdir və Prezident İlham Əliyev Azərbaycana rəhbərlik etdiyi illər əsnasında ölkə boyu nail olduğu çiçəklənmə və tərəqqi ilə bu ada haqq etdiyini çoxdan sübuta yetirib.
Lakin millətin yaddaşına xilaskar kimi həkk olunmaq daha böyük nailiyyət və hər rəhbərə qismət olmayan nadir səadətdir.
Xilaskar!
Bu elə müqəddəs kəlmədir ki, dünyadakı bütün titullardan, bütün vəzifələrdən üstündür. Bu gün və bütün sabahlarda İlham Əliyevə bir dövlət və siyasət adamı, bir qeyrətli millət övladı olaraq ən yaraşan, ən layiqli söz, ən uca tərif elə bu olacaq: Xilaskar!
Bu həyəcanlı və zəfərli günlər boyuncakı nitqlərində Prezident İlham Əliyev yalnız xunta rejimi qurmuş Ermənistanı, dünya erməniçiliyini ifşa etmir, həm də onlara dəstək olan qüvvələrin paxırını faş edir ("Bizi vadar etməsinlər, açarıq sandığı, tökərik pambığı" söyləsə də, əslində, elə sandığı da açır, pambığı da tökür, deməli olduqlarını, illərlə çoxlarının xısın-xısın söyləyib ucadan dilə gətirmədiklərinin hamısını bütün dünyaya bəyan edir), ədalətsizliyin, nahaqın tərəfində duranların hansı böyüklükdə olmasından asılı olmayaraq iç üzünü ortaya qoyur, həmişə riyakarlığı ilə seçilmiş, guya münsif sayılası beynəlxalq təşkilatların batinini çölə çıxarıb hamıya nümayiş etdirir, maskalarını cıraraq əsl simalarını aləmə əyan edir.
Hər bəlanın axarında həmişə istər-istəməz nəsə yaxşı olan cəhətlər də üzə çıxır.
Atəş səsləri ilə, dağıntılarla, ölüm-itimlə cərəyan edən müharibə həm də sözünü ən ali səviyyədə deməyə qadir Prezident İlham Əliyev üçün düşmənə bu yolla da sarsıdıcı zərbələr endirmək, mətləblərini ən qısa zamanda bütün dünyaya yaymaq üçün də əlverişli meydan açdı.
Dünya televiziyaları, informasiya agentlikləri özləri onunla görüşə can atırlar, müsahibələr istəyirlər və Azərbaycan Prezidenti də onillərlə qulaqardına vurulmuş həqiqətlərin hamısını ən ağır, ən dağıdıcı mərmilər kimi düşmənin bağına yağdırır.
O müsahibələrin bəzisində eyni sualı eyni ekranda Azərbaycan Prezidentinə də verirlər, Ermənistanın baş nazirinə də.
Kamil və mahir diplomat, dərin zəka sahibi, əla məktəb görmüş istedadlı müsahib İlham Əliyev ona ayrılmış dəqiqələr ərzində bütün həqiqətləri də anlaşıqlı şəkildə çatdırır, elə sözarası opponentini də növbəti dəfə rəzil edir.
Adam arasında hər zühuru ilə anlaqsız olması haqda gümanları hər kəsin nəzərində növbəti dəfə təsdiqləyən və Azərbaycan rəhbəri ilə müqayisəyəgəlməz bəsitliyi dərhal diqqət çəkən Ermənistan baş naziri isterik hərəkətləri və dolaşıq fikirləri ilə yadda qalır, daha bir məğlubiyyətə uğrayaraq suyu süzülə-süzülə gedir.
Bu, çox mühüm psixoloji məqamdır. Zənnimcə, məhz İlham Əliyevin son 3 həftə ərzindəki bir-birindən gözəl və ölçülü-biçili nitqləri, danılmaz dəlilli-sübutlu, nüfuzedici, dağıdıcı çıxışları nabələdləri, mahiyyətdən az xəbərdar olanları, hətta əks cəbhədəkilərin özlərini belə haqqın kimin tərəfində olmasına inandırdı, çoxlarını tərksilah etdi.
Bu günlər bu hadisələrdən danışanlar çoxdur. Bütün dünya boyu. O sıradan elə bizdə də. Siyasətçilər, dövlət adamları, alimlər, ziyalılar... Amma heç biri mətləbi İlham Əliyev qədər yığcam, dəqiq, ustacasına ifadə edə bilmir. Bunun səbəbini dünya natiqlərinin ulu babası sayılan qədim yunan filosofu Siseron 21 əsr əvvəl izah edib ki, əgər natiq bəhs etmək istədiyi mövzunu incəliyinə qədər mənimsəməyibsə, natiqlik sənətindən söz açmaq əbəsdir. İlham Əliyevi bir natiq olaraq bənzərsizləşdirən odur ki, hansı mövzuda danışacaqsa, həmin məsələni köklü bilir, dərin qatlara asudəcə enməyi bacarır. İllah da, Qarabağ məsələsini. Kimin məlumatı onunku qədər ola bilər ki?!
Müharibədir, təşbehlər də gərək elə davadan ola. Yüz atəş açarsan, hamısı hədəfin yan-yörəsindən keçər, sərrast atıcının bircə gülləsi düz nişangaha dəyər.
Ağıl, bilik, nitq ustalığı Tanrının insana elə lütfləridir ki, onlardan yetərincə istifadə etmək qabiliyyətin varsa, bunlar ən güclü silahlardan da kəsərli ola bilir.
Prezident İlham Əliyevdə bu istedad fitrətdəndir, özü də zəhmətkeş, çalışqan insandır, daim bu qabiliyyətlərini cilalayıb, ona görə də elə kamil bir səviyyədədir ki, bu silahı ilə hədəfi millimetrinə qədər dəqiqliklə nişan alaraq tar-mar edə bilir.
Ermənistan baş nazirinin qatmaqarışıq düşüncəsi və nizamsız danışığı isə elə dinc insanlara qarşı quldurcasına tətbiq etdiyi, hədəfi dəqiq vurmaq imkanına malik olmadığından hərbi istifadəyə yararsız sayılmış, çoxdan istifadədən çıxarılmış nimdaş raketləri kimidir. Ya yönəldiyi mənzilbaşına təxmini çatanda yerə düşərək partlamır, partlayanda da elə fəsadlar törədir ki, faşist təfəkkürlü baş nazirə də, onun qəsbkar dövlətinə də dünyanın nəzərində yalnız və yalnız nifrət, ikrah qazandırır.
Prezident İlham Əliyev millətiylə və dünya ilə üz-üzədir, xalqını Füzulinin işğaldan azad edilməsi münasibətilə təbrik edir və yenə düşməni damğalayır: "Baxın, onlar Füzuliyə hansısa bir eybəcər ad veriblər. Bu ad sizin başınıza dəysin. Bu ad cəhənnəmə getsin. Bu ad yoxdur artıq. Madagiz adı da yoxdur - Suqovuşandır. Biz başqa tarixi adlarımızı da bərpa edəcəyik".
Rəhmətlik Molla Nəsrəddinin məşhur lətifələrindəndir ki, günlərin birində hönkür-hönkür ağlayan uşağın başına yığılmış camaatı görüncə yaxınlaşır, nə baş verdiyini soruşur. Qayıdırlar ki, fağır tifil bayaqdan elə yanıqlı göz yaşı tökür ki, adamın ürəyi sıxılır, ancaq nə illah edirik, sakitləşdirə bilmirik. Molla: "Heç narahat olmayın, o, mənlikdir, bu dəqiqə həll edərəm", - deyir. Başını sığallayıb soruşur ki, adın nədir, a bala? Uşaq hıçqıra-hıçqıra: "Vartazar! - deyir. Mollanın qaşları çatılır: "Ağla, ay uşaq, ağla, o ad məndə olsa, elə mən də ağlardım".
Ermənilərin Azərbaycana qarşı təcavüzünün bir başqa səmti də xəritə işğalçılığıdır. Onlar murdar nəfəsləri ilə çirkləndirdikləri zəbt olunmuş ərazilərimizdəki yer adlarını da öz aləmlərində guya həmişəlik burada qalacaqlarmış xülyası ilə dəyişərək erməniləşdirmişdilər. Hamısını! İndi azadlığa çıxan Füzulini də (sizə peyğəmbər müqəddəslikli Məhəmməd Füzulinin, Azıx mağarasının ruhu qənim olsun, necə ki də oldu!) Varandaya çevirmişdilər.
Beləcə, Prezident İlham Əliyev milləti və dünya qarşısındakı hər belə ötkəm, qətiyyətli sözü ilə düşmənin bağrını yarmaqla yanaşı, xalqın inamını, qətiyyətini artırır, ona bəslənən onsuz da bol məhəbbəti dəfə-dəfə çoxaldır.
Zəbt olunmuş ərazilərimizin sabahını canlandırıram xəyalımda.
Avropanın şəhərlərini yox, kəndlərini gəzib-dolaşdıqca həmişə daha çox heyran qalırdım. Xudmani həyətlər, planlı salınmış məhəllələr, səliqə-sahmanlı, boy-buxunları uyğun evlər, kəndin hərəsi elə balaca bir şəhər kimi cazibədar.
Bizim yaralı torpaqlarımızın sabahı ondan da qəşəng olacaq.
Prezident bunu elə indidən vəd edir.
"Tikəcəyik, quracayıq, dirçəldəcəyik" söyləyir və xalq da əmindir ki, elə belə də olacaq. Çünki İlham Əliyevin sözünün yiyəsi olduğunu təcrübədən yaxşı bilirlər, ona görə də boynuna götürdüyü hər iş kimi, bu niyyətini də ən canayatan biçimdə yerinə yetirəcəyinə arxayındırlar.
Türkiyə ilə Azərbaycan sadəcə qardaş deyil, siam əkizləridir.
Mustafa Kamal Paşa Atatürkün "Azərbaycanın sevinci bizim sevincimiz, Azərbaycanın ələmi bizim ələmimizdir" və unudulmaz Heydər Əliyevin "Azərbaycan və Türkiyə - bir millət, iki dövlət" zərbülməsəllərini həyat özü yaradıb. Bizləri bir millət olaraq birləşdirən o qədər cəhətlər var ki və türk dünyasının bu iki aparıcı dövlətinin mənafelərinin kəsişmə nöqtələri o qədər çoxdur ki, iqtidara kimin gəlməsindən asılı olmayaraq bu münasibətlər bütün dövrlərdə həmişə qardaşlıq, müttəfiqlik, qarşılıqlı yardım və dəstək üzərində qurulub, belə də qalacaq. Lakin hər halda şəxsiyyətlərdən də asılı olan məsələlər var və dövlətə kimlərin rəhbərlik etməsinin də bu münasibətlərin əsl təntənəsi ilə üzə çıxması və bəhrələrinin qat-qat artıq olmasına təsiri çoxdur.
Türkiyəyə Rəcəb Tayyib Ərdoğanın, Azərbaycana İlham Əliyevin başçılıq etdiyi illər və bu iki güclü liderin qarşılıqlı səmimi münasibətləri sayəsində daha da istiləşən və yaxınlaşan əlaqələrimiz dostluq və əməkdaşlıq tariximizin fəxr etməli parçasıdır.
O da, bu da gərəkən anlarda sinəsini mərdcəsinə qabağa verərək qardaş ölkənin maraqlarının müdafiəsinə qalxıb.
Prezident İlham Əliyev 2014-cü il aprelin 24-də Praqada dövlət və hökumət başçılarının iştirakı ilə "Şərq tərəfdaşlığı" proqramının 5 illiyinə həsr olunan sammitdə Ermənistan dövlət başçısı qondarma "erməni soyqırımı" ilə bağlı Türkiyənin ünvanına hədyanlar yağdırarkən köksünü irəli verərək: "Bu gün, təəssüf ki, Ermənistan prezidenti burada fürsətdən istifadə edərək Türkiyəyə yenidən hücum edir. Bunu etmək asandır, çünki bu masa arxasında Türkiyə nümayəndələri yoxdur. Ancaq mən burdayam" deyərkən bütün Türkiyə boyu milyonlarla insanın ürəyi necə fərəhlə dolmuş, necə sürətlə vurmuşdusa, 3 həftəlik Qarabağ müharibəsinin ilk günündən etibarən cümhur başqanı Rəcəb Tayyib Ərdoğanın hər gün təkrarladığı "Sonadək və hər an qardaş Azərbaycanın yanındayıq" sözləri hər bir azərbaycanlıda eyni duyğuları oyatdı.
Azərbaycan da, Türkiyə də müasirliyə köklənmiş, çağdaş dünyanın yeyin sürətlərinə uyğun inkişaf edən, irəliləyən dövlətlərdir. Lakin bizə də, Türkiyəyə də yenilikçiliyə canatma ilə bərabər köklərə, ənənələrə sədaqət də xasdır. Və prezidentlər Rəcəb Tayyib Ərdoğanın da, İlham Əliyevin də fəaliyyətlərini, davranışlarını, söyləyişlərini izlədikcə onlarda bizim dövrdə getdikcə az rast gəlinməyə başlayan, aşınmaya uğrayan, amma həm millətimizə xas, həm insanlığa bəzək bir para keyfiyyətləri də görürük ki, sanki öz nümunələri ilə bu üstün öndərlər belə dəyər və məziyyətlərin yaşaması üçün hər dəfə ibrət dərsləri verirlər.
Sədaqət, mərdlik, kişi sözü, qorxmazlıq, ən çətin anlarda dövlətlərinə və bir-birlərinə arxa durmaq, dayaq olmaq mərdanəliyi.
Rəcəb Tayyib Ərdoğan haqda bu ürək sözlərini Prezident İlham Əliyev televiziya vasitəsi ilə birinci növbədə 90 milyondan artıq oralı və buralı - türkiyəli və azərbaycanlı insana deyib, sonra da bütün dünyaya.
İlk növbədə özümüzə-oralı-buralı vətəndaşlara ona görə söyləyib ki, dəyərlərinizi yaxşı tanıyın, qədrini bilin və bunu da yadda saxlayın ki, mənim nəzərimdə mənə bəslənən münasibətin səmimiliyinin ölçü dərəcəsi dostum və qardaşım Ərdoğana göstərilən münasibətə bağlıdır.
Dərs, ibrət dediyim məhz elə bu yanaşmadır. İndi bu qəbil yanaşma və etirafa siyasət aləmində lap nadir, sıravi insanlar arasında da az-az təsadüf edərsiniz.
Prezident İlham Əliyev həmin sözləri təkcə özündən daha gənc olanlara nəsihət kimi demir, elə bir qardaş tövsiyəsi sayaq özündən yaşlılara da ünvanlayır.
Dosta verdiyi belə qiymətiylə Prezident İlham Əliyev əslində "Bu, mənəm, bu, bizik, bu, bizim millətin özəlliyi, mənəviyyatımızın onurğa sütunudur, itirməyək bu keyfiyyətləri" çağırışını edir: "Rəcəb Tayyib Ərdoğan mənim qardaşımdır. Bizim çox yaxın münasibətimiz var. Həm prezidentlər, həm də iki insan kimi. Ona mənim çox böyük hörmətim var. O, dünya lideridir. O, Türkiyəni böyük zirvələrə qaldırdı. Türkiyəni ucaltdı. Türkiyəni ləyaqətli, qürurlu dövlət kimi bütün dünyaya tanıtdırdı. Ona qarşı çox böyük ədalətsizliklər, haqsızlıqlar edilir, həm bəzi ölkələr tərəfindən, həm də, təəssüf ki, Türkiyənin içində də bəzi siyasi qüvvələr tərəfindən. Təbii ki, mən bu işlərə qarışa bilmərəm. Amma bir insan kimi buna biganə də qala bilmərəm. Çünki onun Türkiyə üçün gördüyü işlər genişmiqyaslıdır və bu gün Türkiyəni onun kimi sevən, onun maraqlarını müdafiə edən, öz sinəsini irəli verən ikinci bir insan yoxdur Türkiyədə. Bunu hər kəs bilməlidir. Azərbaycanda bunu hər kəs bilir. Türkiyədə də bir çoxları bilir, amma bilməyənlər üçün də mən demək istəyirəm ki, onlar da görsünlər. Çünki siyasi mübarizə hər yerdə var. Bir də milli məsələ var. Milli məsələdə hər hansı bir siyasi mübarizə olmamalıdır. Biz təhdid qarşısında birləşməliyik. Bu gün Türkiyəyə də hər tərəfdən hücum edirlər. Ona tab gətirmək, onun qarşısında sipər kimi dayanmaq çox böyük cəsarət tələb edir. Böyük peşəkarlıq, bilik, iradə tələb edir. Mənim qardaşım, bax, belə insandır.
... Mənim üçün Türkiyədə əsas məsələ mənim qardaşıma olan münasibətdir. Kim ona yaxşı münasibət bəsləyir, o, mənim ürəyimdədir. Kim ona haqsız münasibət bəsləyir, kim ona qarşı çıxır, mənim ürəyimdə onlar üçün yer yoxdur. Dəstək göstərmək istəyən hər kəsə mən, əlbəttə ki, təşəkkürümü bildirirəm. Ancaq hesab edirəm, hər kəs bilməlidir ki, bu gün Ərdoğan olmasaydı, Türkiyənin başı böyük dərddə ola bilərdi. Bunu hər kəs bilsin, hər kəs anlasın".
Bu sözləri ki Prezident İlham Əliyev söyləyib, onu hər dövlət başçısı belə açıq deməz. Qardaş dövlətin başçısına məhəbbət və sayğısını hər lider belə çılpaqlığı ilə, belə səmimiyyətlə ifadə etməz.
Ən azı ortada keçmiş var, örnəklər mövcuddur. Azərbaycana münasibətdə Türkiyədə, Türkiyəyə münasibətdə Azərbaycanda iqtidarın da, müxalifətin də sevgisi, dəstəyi heç vaxt əsaslı şəkildə fərqlənməyib. Lap sual kəskin qoyulanda da diplomatik cavablar verilib ki, öz aranızdakı fikir ayırlığı bizlik deyil, hər iki tərəf bizimçün əzizdir.
Prezident İlham Əliyevsə hər həqiqəti adı ilə deyir. "İ"nin üstünə nöqtəni tərəddüdsüz qoyur ki, o, məhz "İ" kimi səslənsin, "I" kimi yox. Həm də bu sorğuya uzun düşünəndən sonra cavab vermir. Kamera qarşısındadır, Türkiyənin "A Haber" televiziya kanalının aparıcısı sualı qoyur və cavab dərhal gəlir. Çünki ürəkdə bu cavab çoxdan hazırdır. Amma ürəkdəki hər sözü milyonların qarşısında bu cür birmənalı qətiyyətlə dilə gətirmək də bir ayrı hünər və səbatəlamətidir.
Azərbaycanın erməni təcavüzü və həyasızlığı ilə üzbəüz qalduğu bu sentyabr-oktyabr günləri ərzində Türkiyədə Prezident Ərdoğanla qatı müxalifətdə olanlar da bizə coşqulu dəstək bəyanatları veriblər, qardaşlıqlarını ortaya qoyublar. Prezident İlham Əliyev, əlbəttə ki, buna görə minnətdardır. Fəqət deməyə də bilmir ki, mənim üçün ülgü Türkiyəni də, Azərbaycanı da candan sevən və türk milləti üçün xariqüladə işlər görən cümhur başqanı Ərdoğandır.
Və bu cavabda həm də dəvət var: parçalanmayaq, əl-ələ olaq, milli amallar naminə bir yerdə, ürək-ürəyə, kürək-kürəyə, səs-səsə çarpışaq.
Millət növbəti ildən təqvimlərimizdə dəyişiklik gözləyir.
Hamının istəyidir ki, təqvimlərimizdəki qırmızı yarpaqlardan biri də artsın.
Xalqa qürurunu, özünəgüvəni, inamı qaytarmış, ümidsizliyi, sınıqlığı qovmuş, birliyimizi, yekdilliyimizi bərqərar etmiş və Prezident İlham Əliyevdən Azərbaycana əbədi yadigar qalacaq ZƏFƏR BAYRAMI GÜNÜ!
... Hələ bu harasıdır!
Bir əziz günün intizarındayıq ki, Xilaskar İlham Əliyev uzaq olmayan gələcəkdə Azərbaycan xalqına üz tutduğu hərəsi bir əsər olan növbəti parlaq və müjdəli nitqlərindən birindən sonra əlini uzadıb masasının üstündəki bir neçə vərəqi qaldıracaq, başlayacaq bizə ən gözəl, ən sevimli şeirlərdən də şirin gələcək çox uzun siyahını oxumağa.
Qərbi Azərbaycanda soydaşlarımızla yenidən qovuşan, onillərlə kələ-kötür, qondarma erməni kəlmələri ilə nişan verilmiş dədə-baba yer-yurdumuzun yenidən əslinə qayıdaraq bərpa edilən qədim, göyçək adlarının siyahısını: "Bu gündən etibarən Vardenis yoxdur, Basarkeçər var, Artaşat yoxdur, Qəmərli var, Spitak yoxdur, Hamamlı var, Vayk yoxdur, Paşalı var!..
Elə indiki qələbəli günlərin belə qəfil gəlişinə də inananlar az idi.
Gəlmədimi, olmadımı?
Bizi xoşbəxtlərin xoşbəxti edəcək O Gün də gələcək!
